چُغازَنبیل نشانی از تمدن بزرگ ایران باستان

چُغازَنبیل نیایشگاهی است باستانی که در زمان ایلامیها ساخته شده است. این نیایشگاه توسط اونتش نپیریش (پیرامون 1250 پ.م.)، پادشاه بزرگ ایلام، و برای ستایش ایزد اینشوشیناک، نگهبان شهر شوش، ساخته شده است. مکان جغرافیایی چغازنبیل در نزدیکی جاده شوشتر به شوش می‌‌باشد. مکان آن دقیقاً بین شوشتر و شوش است و این خود حکایت از این دارد که در زمان ایجاد زیگورات شهر های شوش و شوشتر هردو وجود داشته اند. بلندی آغازین آن 52 متر و 5 طبقه بوده است. امروزه ارتفاع آن 25 متر و تنها 2 طبقه و نیم از آن باقی مانده است. چغازنبیل واژه ای محلی به معنای زنبیل واژگون است و نام باستانی این بنا بشمار نمی‌آید. همچنین زیگورات در زبان ایلامی به معنای نیایشگاه می‌باشد. این مکان نزد باستانشناسان به دور اونتاش معروف است که به معنای شهر اونتاش است. اونتاش گال پادشاه ایلامی است که دستور ساخت این شهر مذهبی را داده است. بنای چغازنبیل در میانه این شهر واقع شده است و مرتفع ترین بخش آن می‌باشد. بلندی آغازین این بنا 52 متر در قالب 5 طبقه بوده است. امروزه ارتفاع آن 25 متر و تنها 2 طبقه و نیم از آن باقی مانده است. مسیر دستیابی به چغازنبیل از طریق جاده اهواز به شوش می‌باشد اما مکان آن دقیقاً بین شوشتر و شوش در کناره رود دز قرار دارد و این خود حکایت از این دارد که در زمان ایجاد زیگورات شهر های شوش و شوشتر هر دو وجود داشته اند. این نیایشگاه توسط اونتاش ناپیریش (حدود 1250 پ.م.)، پادشاه بزرگ ایلام، و برای ستایش ایزد اینشوشیناک، الهه نگهبان شهر شوش، ساخته شده است. و در حمله سپاه خونریز آشور بانیپال به همراه تمدن ایلامی ویران گردید. قرنهای متمادی این بنا در زیر خاک به شکل زنبیلی واژگون مدفون بود تا اینکه به دست رومن گیرشمن فرانسوی در زمان پهلوی دوم از آن خاکبرداری گردید. گرچه خاکبرداری از این بنای محدب متقارن واقع شده در دل دشت صاف موجب تکمیل دانش دنیا نسبت به پیشینه باستانی ایرانیان گردید اما پس از گذشت حدود 50 سال از این کشف، دست عوامل فرساینده طبیعی و بی دفاع گذاشتن این بما در برابر آنها آسیبهای فراوانی را به این بنای خشتی - گلی وارد کرده و خصوصا باقیمانده طبقات بالایی را نیز دچار فرسایش شدید کرده است. چغازنبیل جزوه معدود بناهای ایرانی است که در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو ثبت شده است

 

تصویری از زیگورات چغازنبیل

منبع : ویکی پدیا

نظرات 4 + ارسال نظر
دنیای ماهواره جمعه 4 فروردین‌ماه سال 1385 ساعت 08:07 ب.ظ http://satsw.blogsky.com

بسیار زیبا با تشکر از شما

دنیای ماهواره جمعه 4 فروردین‌ماه سال 1385 ساعت 08:08 ب.ظ http://satsw.blogsky.com

به من هم سر بزن

قلم جمعه 4 فروردین‌ماه سال 1385 ساعت 11:04 ب.ظ http://qhalam.blogspot.com

هادی جان ایلام درسته و نه عیلام. چون که حرف "ع" فقط و فقط در زبان عربی به کار می رود و این عیلام را همان عربها می گویند که اعتقاد دارند که پنج هزار سال است در منطقه حضور دارند و تمدن ایلام نیز تمدنی عربی بوده است، و برای اثبات حرفشان هم می گویند که چون عیلام را با حرف "ع" می نویسند پس ان تمدن عربی است که به هر حال حالا دیگه اختیار با خودته که قبول کنی و یا نه و من فقط خواستم بگم.

در ضمن اون فایل جکهائی که برداشته بودی هر جا اسم ترک اومده بود رو با فارس عوض کرده بودی رو خوندم. خدا بکشتت پسر که داشتم از خنده می مردم و الحق که حال و حوصله داشتی که این فایل رو اماده کردی و کلی ما رو خندوندی.دمت گرم.حالا اگه شد می خوام یه چیزی در باره اش بنویسم البته اگه اشکالی نداره.
http://hadinik.persiangig.com/document/jok.pdf

kamal پنج‌شنبه 24 فروردین‌ماه سال 1385 ساعت 06:30 ب.ظ http://shoush.ir

نوشته بودید چغازنبیل بین شوش و شوشتر قرار دارد که اینگونه نیست . چغازنبیل در شوش و در ۴۵ کیلومتری آن قرار دارد . در جواب دوست عزیزمون که در مورد عیلام و ایلام نظر داده بودند فقط می تونم بگم متاسفم که عده ای بدون هیچ آگاهی و اطلاعی و فقط از روی کینه ورزی نظریه صادر می کنند . تمدن بزرگ عیلام نام دارد که ۵۰۰۰ سال و به روایت دیگری ۷۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح به مرکزیت شوش وجود داشته و نام ان هیچ ربطی به عرب و عجم ندارد . موفق باشید .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد